By od nowa budować szczęście

Zasadź różę w moim sercu, a nigdy nie pozwolę jej umrzeć
Podaj mi dłoń, a już nigdy jej nie puszczę
Bo teraz już wierzę,
Że są w życiu rzeczy, o które warto jest walczyć do samego końca
Bo teraz już wierzę,
Że każda próba ma nas zbliżyć do Boga
Bo teraz już wiem,
Że są ludzie, których warto jest kochać
Bo teraz już wiem,
Że są miejsca, do których warto jest wracać
Mimo bólu, cierpienia i samotności
Mimo wszystko…
Na przekór ciemności i śmierci,
Na przekór kłamcą i wszystkim oczekiwaniom
Warto jest dążyć do szczęścia
I po każdym upadku wstawać z dumnie podniesioną głową
Bo teraz już wierzę
W każdą z barw duszy
Bo teraz już wierzę
W każdą ze złamanych zasad
I budować wszystko będę od nowa
I wszystko naprawiać, co zniszczone
Pozbywając się skazy mordercy
Zabijającego marzenia
Bo uwierzyłam w ludzi,
Bo uwierzyłam w szczęście,
Bo uwierzyłam w życie,
Bo znalazłam odpowiedź na pytanie
„Po co?”

Dla mojej przyjaciółki Oli

autor

Bleak

Napisany: 2006-04-23 Dodano: 2006-05-01 20:17:16

Ten wiersz przeczytano 558 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie