Być
wiersz gwarowy
Być
Tak byk fciała
wyjść hań,
ka sie słonko mieni.
Moze sie mi udo,
po tyj holnej ziemi.
Ftorej zek sie ucyła
od samej małości,
ucyła mnie nie jednej
zyciowej mądrości.
Tak byk fciała
zyć jesce ,
na tyj holnej ziemi,
zbierać jej owoce
co sie dzieli nimi...
Tak byk fciała siednąć
na samiućkiej grani,
dziękować za zycie
swoimi wiersami.
Z pokorom dziękować
Lutosierny Panie,
wierze ze jak ozkozes,
to sie syćko stanie...
autor
skorusa
Dodano: 2024-01-01 10:29:03
Ten wiersz przeczytano 548 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Zostawiam plusa
Wszystkiego najlepszego na nowy rok, Skoruso :)
przed świętami buszowałem w podobnych terenach
szukałem owej groty gdzie wojowie śpią jakoś nie
znalazłem ; może nie było 'ozkozes' -ania
Piękna dziękczynna modlitwa, niech się wszystko
stanie, z podobaniem dla mądrego przekazu oraz formy
gwarowej, pozdrawiam ciepło.
Wiersz - modlitwa, a w niej wdzięczność i radość
życia.
Wszelkiej pomyślności skoruso w 2024 roku:)
Piękny.
I niech się spełni.
Wszystkiego dobrego. Zdrowia.
Jak każdy wiersz gwarowy i ten wyróżnia się prostotą,
autentycznością i głębokim związkiem z określoną
kulturą. Treść przekazuje uczucie wdzięczności i
pokory wobec życia oraz wyraża pragnienie bycia
zintegrowanym z naturą i otoczeniem. Ostatnie wersy
dodają element wiary i nadziei, podkreślając pozytywną
perspektywę na przyszłość.
(+)