Być iskrą
Być iskrą radości gdzieś w niebie
zmyśloną
uciec rozpaloną z miłości ogniska
aby rozgrzać serce, powstrzymać łzę
słoną,
która nieproszona do oka się wciska.
Być iskrą nadziei i pocieszać dusze,
które w samotności już się pogubiły,
zanim całkiem zwątpią do nich dotrzeć
muszę
by w dobroć człowieka jeszcze uwierzyły.
Iskrą wytrwałości w poezji chcę zostać
w strofach mieć sens życia, prawdziwe
kochanie,
zadanym pytaniom zdołać piórem sprostać
i o czym las szepce - pozwól pisać Panie!
autor
ANDO
Dodano: 2008-08-08 08:55:04
Ten wiersz przeczytano 1442 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
"Iskra" ujęta w Twym słowie, wywołuje dreszczu
mrowie...Emocje, emocje, emocje....
śliczne rymy!!!!oby Bóg Cię wysłuchał....
Piszesz naprawdę pięknie, a ten wiersz jest tego
dowodem. Brawo!
Jesteś taką iskrą i niech tak zostanie, daj Ci Dobry
Panie
Bardzo ambitne masz plany i bardzo ładnie prosisz Pana
Boga, więc na pewno Cię wysłucha
"...w strofach mieć sens życia..." Pozwól pisać Panie.
Dobry wiersz
Bardzo ładny,wymowny w swej treści wiersz, dobrze
zrymowany o stałym rytmie, gratuluję tej iskierki.
przylaczam sie do twojej modlitwy-prośby do Boga. jest
taka wyrazna i czysta ze napewno Pan wysłucha
Jesteś najwyraźniej już tą iskrą... swoimi strofami
pozwalasz zapomnieć o samotności, a pisać to Ty
potrafisz
Wzruszyłaś mnie swoim wierszem, brzmi bardzo szczerze
i wiele dobrego mówi o autorce. Iskierko pisz, pisz
swoje piękne wiersze.
bardzo ładnie, miło się płynie w rytm tych słów
Piękna z Ciebie Iskra. Podoba mi się cel i niech Ci
będzie dane to o co prosisz :)
Dokładnie właśnie w tym celu i ja tutaj przychodzę na
te niebieskie. Zadawać pytania tak właściwie sobie
samemu.