Być niebem

gdybym mógł być niebem
byłbym
wszystkim i niczym
jutro i wczoraj

nocą tuliłbym księżyc
a dniem zaśmiewał się słońcem
wieczorem zaś tak z ciekawości wrodzonej
rozpuścił włosy z atomów
na wiatr pełen słów
z każdego kąta okrągłego globu

gdybym mógł być niebem
żeby nie czuć tego chłodu ziemi
okrywałbym się chmurami
ale Ciebie
nie zasmucał już nieba
moimi łzami

bo gdybym mógł być niebem
Zakradłbym się skrycie w twe usta
i dalej do płuc, tętnic, żył!
moją błękitną dłonią
otulił Cię od środka

Gdybym mógł być

Delikatnościa zimowego płatka śniegu
Muśnięciem letniego wiaru
Jesienią burzą przyziemnych łez
a wiosną krzykiem mew

i w południe błękitem oczu,
a po zachodzie czerwienią ust
i nocą gościć tobie wszystkie gwiazdy
a z samego ranka tulić promykami słońca
Zazdrością w tysiącu oczu
Zazdrością w twoich oczach!
Marzeniem w tysiącu głowach
Marzeniem w twojej głowie!

Gdybym mógł być niebem…
byłbym szczęśliwy

autor

Nibyktoś

Dodano: 2004-10-18 00:24:54

Ten wiersz przeczytano 579 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie