Cała Ona

. . . która jest moim Promieniem Słońca . . .

Znam jej usta zalotne
Rozchylone uśmiechem
I od pragnień wilgotne
I oczy błękitne
Jak chabry bławatki
Rozkwitłe słońcem
I pełne magii

Znam jej włosy lniane
Wiatrem podszyte
Po horyzont rozlane
I dłoni motyle swobodne
Czułego dotyku pełne
I aksamitnym ciepłem
Zmierzające wprost do mnie

Znam serca jej urocze brzmienie
W które gdy na to mi pozwoli
Z chęcią się przemienię
I jego fascynującą czerwień
Która wciąż nienasycona
Szeptem potrzebującej duszy
Mnie do siebie woła

A ja idę . . .
Idę i nie zważam na nic
Wiedziony wielką miłością
Która tylko dla niej



Robert Kruk, 31.01.2007r.

. . . Słońca, które mam nadzieję, nigdy w moim życiu nie zajdzie . . .

autor

Robert Kruk

Dodano: 2007-02-01 07:17:26

Ten wiersz przeczytano 730 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie