Całun
Wykorzystując miłości zasób
tkaliśmy życie na krosnach czasu.
Mamy tkaninę prawie gotową:
ja byłam wątkiem, a ty osnową.
Wykorzystując miłości zasób
tkaliśmy życie na krosnach czasu.
Mamy tkaninę prawie gotową:
ja byłam wątkiem, a ty osnową.
Komentarze (50)
Bardz, bardzo ładna i wzruszająca miniaturka.
Pozdrawiam ciepło, życząc dużo zdrowia :-)
Bardzo trafne...pozdrawiam Aniu.
Bardzo wzruszający, chwytający za serce wiersz
przepełniony smutkiem, ale przepięknie napisany...
wątek i osnowa...coś wspaniałego! Pozdrawiam Aniu
cieplutko 3maj się! :*:)
Nie wiem jak skomentować.
Całun?
Jeśli tak, to trzymaj się.
W wędrówce przez życie tkamy nasze dobre i złe chwile.
Dobrze, gdy obok mamy przyjazne dusze. Piękny i mądry
wiersz. Udanego dnia wypełnionego życzliwością:)