*Cantabile
Leciutko, w zwiewnej utkanej z porannych
mgieł sukni,
tańczyła nucąc z cicha.
Z delikatnością muślinu, w powietrzu
unosiły się nutki.
Zaokienny świerszcz akompaniował, skradając
się cicho.
Wschód nie narodził słońca,
dopiero po chwili zwabione śpiewem światło,
przedarło się przez chmury.
Czar, urok...magia.
Zielonooki gaśnie sierpień.
Nostalgią półnuty rozedrgane płaczą,
przerywane żurawim klangorem...już jest,
tuż za zakrętem.
Niesie całe naręcze jarzębin czerwonych,
przypominając o końcówce lata.
Cisza... nie drży żaden listek,
świat zasłuchał się... zauroczony.
*cantabile - śpiewnie
autor
Kropla47
Dodano: 2022-08-16 11:45:51
Ten wiersz przeczytano 1913 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
Ale ślicznie!
Pozdrawiam serdecznie :)
naśladowanie ludzkich głosów
w muzyce instrumentalnej
czyli popularnie elastyczne legato
pełne refleksji w przyrodzie
pozdrawiam
Piękny wiersz i magiczny klimat
Pozdrawiam serdecznie Kropelko :)
Przepiękna sierpniowa refleksja...
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękny wiersz :)
W tym roku jesień zapowiada się wcześniej...normalnie
bociany zbierają się w sejmiki do odlotu w drugiej
połowie września, a już w tej chwili odnotowano to
zjawisko, tak samo jelenie na rykowisku postanowiły
poryczeć już teraz...i poranki już mają zapach jesieni
mimo upałów za dnia...Idzie, idzie jesień wielkimi
krokami...aż żal serce ściska, że to lato takie
krótkie...
Pozdrawiam ciepło Kropelko :)
Przepiękny wiersz. Jestem pod wrażeniem. Stworzyłaś
magiczny nastój. Czytałam z zachwytem kilka razy. Za
każdym razem dostrzegałam coś innego z jego
subtelności i uroku.
Pozdrawiam serdecznie :)
Zaczytałem się zauroczony. Gdyby nie krótsze dnie, nie
powiedziałbym, że zbliża się jesień.
Ślę uśmiechy Kropelko :):)
Daję z uprzejmości plus...
Przyroda w pełnym rozkwicie lata czaruje, zachwyt
wywołuje. Niech ten uroczy czas jeszcze długo trwa i
cieszy nas. Pozdrawiam serdecznie z podobaniem. Życzę
pogody ducha:)
Niechaj jeszcze trwa, niech trwa piękne lato.
Kocham ciepełko i dlatego zatrzymuję go przez cały
wrzesień,
a w październiku niechaj po trochu
wkracza złota pani.
[a przy okazji - zajrzyj do mgiełki,
a do mnie to wpadaj nawet każdego dnia, herbatka
malinowa czeka, pogawędzimy - wiersz ty i ja.]
piękna zapowiedź końca lata. Jesień tuż... tuż...
Piękna, choć msz nieco za wczesna zapowiedź jesieni:)
Miłego dnia Kaziu:)