[ Cerkiew ]

-- dedykacja dla mojego braciszka, Romana

Zmurszle sciany,
mchem porosniete,
rdza malowane
i plamami wilgoci,

pochylony krzyz,
przygarbiony czasem
i stara kopula cerkiewna
sie zloci.

Witraze nabrzmiale
nutami choralow,
a po nich deszczu krople
splywaja dzwonieniem

z chmur listopadowych,
ich ciezkiej zaslony.....
I gina we mgly satynie
nad ziemia....milczeniem.

autor

Olenkamajka

Napisany: 2003-09-08 Dodano: 2007-03-14 09:32:06

Ten wiersz przeczytano 643 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie