Chcę...
Chcę
być pośród świerków
i buków zielonych
gdzie treli i ćwierkań
tony i półtony
do drzew się uśmiechać
niebem się zachwycać
przed wiatrem uciekać
z zającem pokicać
albo biec po trawie
jak rosa poranna
i we śnie na jawie
pachnieć jak dziewanna...
Chcę
się dziwić gwiazdom
i kształtom obłoków
gdy myślom zabraknie
weny i polotu
do chmur się uśmiechać
niebem się zachwycać
pieśni ku czci śpiewać
biegać po ulicach
albo dla zabawy
(jak ta młoda panna)
wychylać się z trawy
jak żółta dziewanna...
O miesiącu złoty
o poro sierpniowa
jak miłości dotyk
w sercu cię przechowam!
Gliwice 02.08.2010 r.
Komentarze (28)
Obiecujące i niezmiernie urokliwe to sierpniowe
"chcenie" :)
Pozdrawiam
Cudowny,moje klimaty,serdeczności dla Ciebie Bereniko
:)
Annno, Edwardzie, Beatko - miło mi czytać Państwa
komentarze :))
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :) B.G.
cudowne to Twoje chcenie Bereniko...
też tak pięknie chcę...
pozdrawiam
Ja także chcę... :)
Chcę.
Ale przecież jesteś. Poetką.
Ten wiersz jest piękny.
Krysiu, Bartku, Grażynko - serdecznie witam i dziękuję
za poczytanie wiersza.
Miło mi :))
Dobrego dni, Mili Państwo :) B.G.
Kocham las, fruwam pod obłoki, wiersz pełen kras, ma
lot wysoki...
Pozdrawiam z uśmiechem ...
Witaj, Bereniko :-)
Przeuroczo! :-) :-)
Wiesz, jakbym tam był :-) :-)...
Jednak, gdy tylko wylezę do lasu, na łąkę, nad
jezioro, to wracam jako jeden wielki bąbel ;-)
Piękny wiersz :-) Pozdrawiam serdecznie :-)
Jak człowiek na łonie przyrody dobrze się czuje-
spokój i pogodę ducha zyskuje. Udanego dnia z
uśmiechem:)
Joasiu i Aniu - witam Panie bardzo serdecznie
i dziękuję pięknie za miłe odwiedziny :) B.G.
Dobrze jest mieć z przyrodą taką więź:) Miłego dnia:)
Bardzo ładnie.
Przeczytałam z przyjemnością, pozdrawiam :)