chcę się przęglądać...

Spojrzyj sobie w głębię duszy
Wtedy strunę w nich poruszysz
Zabrzmi cicho marzeniami
Słodko skropisz szczęścia łzami
Takie groszki ją ożywią
Wszystkie smutki z niej dziś spłyną
A Ty ubierz suknie w kwiaty
I nie czekaj, leć za światy
Tańcz zmysłowo, stań na palcach
Szepcząc mantry na różańcach
Bo dziś słońce oczy mruży
Że Ty inną drogą kroczysz. Trzymam co sie da, za
powodzenie w najpiękniejszej rozmarzonej krainie. E.:)

Zacna jesteś zwyczajna kobieto,ładny wiersz o miłości.

W pieknym wierszu piekne marzenia a ja zycze ich
spelnienia

Wszystkie panie, a i na pewno panowie, chcieliby
podpisać się pod takim wierszem. Ja w każdym razie jak
najbardziej. Lubię czytać wiersze pełne ciepła i
łagodności. Pozdrawiam.

Wiesz nie jesteś zwyczajną kobietą. Zwyczajne kobiety
nie piszą tak nadzwyczajnych wierszy.Piękny wiersz
pełen ciepła i miłości.

Coraz cieplejsze Twoje wiersze już „szepczą o
barwach przyszłości”.

Największe to szczęście widzieć siebie w kochających
oczach...i patrzeć w tę samą stronę.

No coż ... podoba mi się ten wiersz :)

Piekny opis pragnienia milosci,dzielenia razem grzechu
i lez...dobry wiersz.

Piękny wiersz o miłości ...na razie to tylko
pragnienia ale jak to w piosence "przyjdzie na to
czas..."

niezwyczajna kobieto:) nie czytałam ostatnio
piękniejszego
te wyznania rozmiękczą serce najtwardszego i... życzę
spełnienia.
a wers brać to co dajesz i cieszyć się życiem - myśl
przewodnia utworu / z moim gorącym aplauzem.