chcę wrócić

żal obręczą ściska
dusząc serce złośliwością losu
nie mogę być z wami

społeczność mi bliska
by rany okładać
i blizny koić
a niedostępna mi
żadna z moich dróg

pod kontrolą tyrani w wyroku tkwiąca
nie sięga świata
którego dyktatura mego państwa
uznać nie chce
czy się boi, że błąd wyniknie?
a i tak narażony i w siłę zbrojny
mówić będę głośno
o tych co błędem zaszufladkowani
wołają o pamięć, o wspomnienie
ożycie wśród innych

mój lepszy świecie, mej lepszej połowy
pozdrawiam cię!
i jego mieszkańców tak bogatych
w uczucia i piękno wnętrza

autor

D.A.R.E.K.

Dodano: 2010-01-19 13:15:12

Ten wiersz przeczytano 684 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie