chodźmy

kiedyś chodziliśmy krok za krokiem
dokąd niosły nas nogi,
dokąd tylko chcieliśmy,

dopóki patrzyliśmy w tym samym kierunku
dopóki ramiona wzajemnie się wspierały...

dziś nasze linie wzroku rozbiegają się co raz szerzej
co raz to dalej od siebie...

ramiona co raz dalej, łokcie, dłonie...

nie wiem, gdzie podział się nasz dawny kontakt,
nasze wspólne tematy...

chodzmy więc na spacer
dopóki nogi chcą jeszcze nieść
dopóki stykamy się opuszkami palców

chodźmy na spacer, dopóki oko sięga horyzontu

moim serdecznym przyjaciołom: N.S.F., x.P.Ś. i P.G. nie pozwólcie, by opuszki palców już nigdy się nie spotkały...

autor

aph

Napisany: 2007-09-14 Dodano: 2007-09-14 21:45:56

Ten wiersz przeczytano 795 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie