CHORZY ŚWIATA
Chorzy jesteśmy,
Smutni jesteśmy,
Wewnętrznie zniszczeni,
Serca nasze słabe.
Jesteśmy poranieni.
Bandażujemy nasze rany kłamliwą
radością.
Koimy ból nieszczerą miłością.
Cierpiący ludzie beznadziejnego życia.
My chorzy – bladzi świadkowie swej
klęski.
I tylko te twarze ...
Twarze bez szansy na uzdrowienie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.