Chronografia

W piątym wersie niepotrzebna spacja przed drugim
przecinkiem (inna sprawa, że ja bym tu w ogóle
interpunkcję wyeliminował, na niczym wtedy wiersz nie
straci, a może zyskać). Nie wiem też czy ten odstęp
przed "patrzeć" jest niezbędny? Najlepsza w moim
odczuciu jest druga strofa, choć rzecz jasna całość
jest świetna.

Ja tylko zapytam, gdzie w regulaminie beja pisze o
tym,że ci którzy nie mają wyższego wykształcenia nie
mogą komentować ? od kiedy to miarą wiedzy człowieka
jest jego wykształcenie? bez obrazy, znam ludzi po
studiach, którzy mają mierny zasób wiedzy, jak i tych
co mają wykształcenie niższe, a maja świetne
choryzonty...a z tymi runami , przyznaj się Pan ,
panie komnen, coś panu po prostu nie wyszło...zdarza
się i geniuszom ! w każdym bądź razie cynizm, to nie
metoda, a z tego co widzę, pan zawsze ma rację - pkt
1, a jeśli nie to pkt 2 - patrz pkt1 . Jestem tylko
czytelnikiem, ale gdy czytam pańskie komentarze wydaje
mi się, że traktuje pan piszących tu ludzi z pogarda i
z założeniem, że są od pana głupsi...

1. najstarsze pismo północnoeuropejskie, którym
posługiwały się plemiona germańskie;
2. zabytki tego pisma
runy

forma podstawowa:
runa (MNn)

1. litera starego germańskiego alfabetu
2. tajemnica, sekret
runy


forma podstawowa:
runy (Wf)

fińskie lub karelskie ludowe pieśni epiczne
runy

forma podstawowa:
run (NQTs)

1. masowe wykupywanie czegoś
2. zbiorowe wycofywanie pieniędzy z banków
powiązane hasła:

Tyle sjp.pl

Żadne z tych znaczeń nie znajduje potwierdzenia w tym
wersie:"wszystkie runy leśne nie dawały znaku" bo
tajemnice czy sekrety znaku nie dają. A więc nasuwa
się wniosek , że chodzi jednak o runa , a nie runy
leśne. Myślę, że to nie była nikła spostrzegawczość,
ale raczej wyczucie językowe. Może na przyszłość warto
w takich wypadkach podawać znaczenie, które autor ma
na myśli, żeby nie było wątpliwości. Nie widzę nic
niestosownego w wytykaniu potknięć. Po to są
komentarze by dostrzec to co umknęło naszej uwadze.
Jeszcze jeden dowód na przydatność wielokrotnego
komentowania, byle kulturalnie.

Jest to próba uchwycenia czasu, ulotnych wrażeń
,złudzeń w końcu bo cały wszechświat uczuć jest
jedynie mayą, ułuda ,którą generuje mózg by móc się
doń odnieść a czas jest takim samym złudzeniem jak
wszystko, co jest naszym udziałem.Nasza biologia
sprawia ,że czas jest tylko wektorem zamykającym
"dzianie się".

na szczescie zawsze jest czas zobaczyc...i cos z tym
zrobic. podoba mi sie to,ze czasami zegarom odbija:D

Chronografia - ogół metod służących do notowania przy
pomocy chronografu momentów, w których powstają różne
fazy zjawisk nagłych 2. pisanie dziejów według
porządku lat; kronikarstwo; również dzieło historyczne
w ten sposób napisane (chronograf)....tyle słownik.
słowa wrastają,cisneło sie samo - nie umiało
spiewać,stumilowe sito - zaite to potega,przechodziło
ciepłe -( czy nie ciepło )..powtórzone gałęzie, słowa
, sowy i gałezie...czy nie za dużo...ważkie znaki i
kreski ważek. czy to owad czy płynace słowa.runy juz
były poruszane.zegam ani nie spieszy odmierzają
rytmiczne czas..i zakonczenie straciliśmy oczy na
szczęście....hm...pozdrawiam

czas palcami przepływa nie chowaj znów dłoni/ one
zawiodą w przestrzeń listowiem złamaną/.
Witaj Komnenie, kolejny piękny wiersz, bardzo bliski.
Tutaj MISTIQUE/ tam Meandra7. pozdrawam cieplutko. +

Niechaj przeklęty będzie dzień,
kiedy dalekie wyda ci się bliskim,
po to byś go nie miał, nieskończenie nie miał;
dopiero po drodze z bólem pojęliśmy,
że jednaka jest wszelka dal,
gdy się ją zamknie w pudełku;
o takiej miłości jaka miłość
po takim zrozumieniu jakie zrozumienie
po takiej wiedzy jaka wiedza
to, co kiedyś było na zewnątrz niej, teraz jest
wewnątrz niej(vasco popa)

//// Czasem
rysujemy popiołem
po śniegu,
starając się nie wdepnąć
w biel obrazu.
nic z niczego
scalone w nic
pozostaje niczym;
czego chcesz więcej
od niczego, które przepadło?
płomień trwa krótko
wiecznie gaśnie.
poeta, mówca
profesor, prawdomówca,
w księgach imię tobie
pozostanie wieczne
ale ciało nasze niczym
niczym także rozum
wszystko zatem niczym
cieniem i niczym.
(Jovan Sterija Popović -
Nagrobek samemu sobie)///to także komentarz do
wczorajszego twojego wiersza:))

p. Yolka - powyższy wiersz wykorzystuje kilkakrotnie
gry słowne/skojarzeń. Owszem jest "runo leśne", ale są
też "runy" (znaki runiczne - np. pismo wikingów). Ma
p. "znaki" jako podpowiedź. Podobnie jest w wierszu
np. ze "wskazówkami", "lasem rzeczy", "stumilowym
sitem".
Gratuluję nikłej spostrzegawczości.

„wszystkie runy leśne nie dawały znaku”
– runo odmienia się jak echo. Odmiana: lp MBW
runo/echo; D runa/echa; C runu/echu; N runem/echem;
Ms runu/echu ; lm MBW runa/echa; D run/ech; C
runom/echom; N runami/echami; Ms runach/echach.
Zatem prawidłowo jest: „wszystkie RUNA leśne nie
dawały znaku”. Czyż mentorowi przystoi taka
wpadka?

Od trzeciej strofy świetnie się rozkręca. Lubię jak
brniesz w dwuznaczności. Dopieszczone, bardzo dobre.

Tak rzadko mamy czas na te chwile...
wspomnienie, chyba już nie boli?
jakoś nie umiem odnaleźć w tym spokoju, to jak
zrzucenie jakiegos ciężaru.

tak bywa że szczęście gubimy w natłoku różnych spraw
i słów Uczucie które nigdy nie zostało wypowiedziane
Wiersz jest bardzo dobry w przekazie Podoba mi się
szczególnie Duży plus

ciekawy wyraz spokoju...

To chyba jeden z takich momentów kiedy słonce
zatrzymuje się na moment w biegu ,żeby jeszcze
popatrzeć..." pięknie gdy nie ma pospiechu"...