Chwila

Siedziała tak spokojnie,
Kiedy nagle dostała smutną wiadomość...
Wszystkie chwile przeleciały jej na chwile.
Kiedy wszystko pozbierała wybiegła nagle z domu,
Podążała za głosem swego serca.
A w myślach tylko głuche echo ,Boże spraw by to był żart ,
Kiedy dobiegła na miejsce, gdzie jej serce wskazało
Tam gdzie przeżyła najpiękniejsze chwile w swoim życiu ,
Gdzie zaznała szczęście.
Ujrzała jego leżącego,
Obok niego drzewo,na którym razem się śmiali
I zawieszony na nim sznur,który rozwiał złudzenia...
Usłyszała wody szum...
Jak on tak mógł ?
Przecież Boga prosiła z całych sił,
Przecież jemu zaufała...
A teraz nikt jej nie pomoże.
Dlaczego tak się stało?
O czym w tedy myślał ?
Zburzył ich świat,dlaczego?
Miliony pytań , na których nie dostanie odpowiedzi...
Zrozumiała,że życie jest tak ulotne.
Przecież krótka chwila wystarczyła by jego już obok jej nie było.
Jeszcze raz wróciła pamięcią do jego uśmiechu,
Jego ust i spojrzeń...
Nad nim upadła,
Jeszcze raz go błagała by wstał,
By ją obioł.
Brak reakcji.
Zawiał wiatr w oczy a łzy opadły na jego zimne ciało...
Umarła jej dusza pokrewna...

Teraz modli się na jego grobie,
Nie błaga już by wstał,bo to przecież nie może.
Obiecała mu,że kochać na zawsze będzie tylko jego.
Odchodzi...
Już spokojniejsza,ale żyje jeszcze snem.
Powróciła do tamtego miejsca by przywołać,go
Położyła się w miejsce,gdzie ujrzała go już ,gdy był w niebie...
Obok karta z podpisanym jej imieniem...
,Wybacz mi kochanie, nie umiałem inaczej.
Kiedyś Ci to wytłumaczę,obiecuje.
A teraz odchodzę,będę czuwał nad Tobą
by Tobie było lepiej.Kocham Cie ,

W sercu poczuła ból ...
Tak miłość uzależnia...
Nic nie jest sprawiedliwe.
Niedługo się zobaczymy- szepnęła sobie w głowie...

autor

ALis

Napisany: 2009-04-12 Dodano: 2009-04-12 18:50:52

Ten wiersz przeczytano 507 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Toniczny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie