Chwila
Zastanowiłem się nad samym sobą,
ciekawi mnie fakt jaką jestem osobą.
Ponętny, namiętny, szczery i radosny?
Żyjący chwilą, czy też mający uśmiech
wiosny?
Wnikam w głębię swej duszy,
szukam idei, która mnie poruszy...
Spędzam wolne chwile na kontemplacji,
nie zważam na głośne ruchy arystokracji.
Stoję na cmentarzu pośród czerwonych
zniczy,
pośród ciał z których każdy z nas coś
dziedziczy,
Wciąż zamyślony posuwam się do przodu,
interesuje mnie to co wysunie się zza
rogu,
Idę, spoglądam na dumne tłumy,
znów nadszedł czas mojej zadumy.
Sięgam ręką po pióro i natychmiast
piszę,
to co czuje me serce i ja również słyszę...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.