Chwila prawdy z.....

Gdzieś z dala muzyka do mnie dobiega,
Rytm, melodyka podrywają Twoje ciało,
Widzę jak kręcisz się w koło, a myśl przez umysł mi przebiega
Stoję z boku i myślę nad tym, co właśnie z ziemi wstało!

Matka Ziemia urodziła stwór właśnie
...powołała go do życia - teraz
i żyje sobie nie wiedząc, dlaczego na przekór właśnie,
wszystkim i wszystkiemu...śmiejąc się nie raz....

Stoję, kłęby dymu wypełniają mi płuca,
Zaciągam się coraz to mocniej...
Mam ja właśnie wygląd głupca...
Waham się nad kałuży plamą w wędrówce nocnej....

Gdzie skręcić z nikąd podpowiedzi,
A miało być jak w bajce, ale o przyjaźni przecie
A tu ktoś może – ja, o miłości bredzi...
Och czy ja tego nie chcę...

-„TAK”, wyrwało się z głębi płuc,
-„CHCĘ”- krzyknęło serce...
-„STOP”- powiedział umysł – czytając z nut,
Zatrzymaj pędzące serce...

BO z przyjaźni coś zostanie,
A miłości już nikt nie pamięta,
zostanie zabrane nam to, co wcześniej było dane,
a czas - przestrzeń zaklęta...

Czas, nie płynie dla nas,
Srebrzyście się ma głowa mieni,
Kiedy u ciebie dopiero piórka, a świat już chcesz zmienić...
niedobrzy ludzie skrzywdzą nas...

widzę jak zajmujesz całą salę,
kręcisz się jak gołębica lekko i sprawnie,
przemykasz między stolikami a orkiestrą
tańczysz, gdy ja umieram skrycie...

Chciałbym spojrzeć jeszcze raz
na Ciebie – zachłysnąć się Tobą
pamiętam usta wilgotne masz
i jeszcze raz być przy Tobie – sobą!!!

Skupione spojrzenia podpierających ścian kawalerów,
Na Tobie wiszą jak na wieszaku...
Ty cała w krasie w gąszczu piruetów,
Kroczysz dumnie pierwsza w orszaku...

Ja z dala - powoli tłum ogarnia mnie,
Wszędzie tylko na głowach piórka i z młodym okiem,
Kroczysz przez środek dumnie,
Odprowadzana przez wszystkich chcącym wzrokiem...

I tylko ja ze srebrną głową,
Mur podpieram silnie,
Nie pasujący zachowaniem i mową,
Stworzony aż tak wcześnie...

Nie można siły stworzyć,
Co zniszczyła by nie chęć ludzi
-których zaczyna się mnożyć...
STÓJ musi się serce lekko ochłodzić!

Bo za szybko bije
I w siłę rośnie...
Me serce niczyje...
Paradoks – serce rośnie – ciało ginie...

autor

tozo1

Napisany: 2001-05-06 Dodano: 2007-03-02 18:35:48

Ten wiersz przeczytano 551 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie