ciało

dla duszy

ciało jest będzie może też
cierpi i stoi i stoi jak stało
w tym samym punkcie
od uniesionej w pełni głowy
homo sapiens sapiens

ciało jest bezbrzeżnie cielesne
czy to jego wina że ma aureolę
z podeptanych liści wawrzynu
skropionych krwią upolowanej sarny
tak samo cielesnej

ciało jest bo gdzie by poszło
wszędzie pełno ciał fizycznych
niebieskich żywych i nieożywionych
i umarłych już dawno i wczoraj
zbyt ciasno dla ciał

ciało jest byłoby prościej
gdyby go nie było zagadki
drugiego brzegu Acherontu
nie wymagałyby zadumy
i cielesnych tortur by zabrakło

ciało jest tylko ciałem
nie udaje pokory przed duszą
bo jej nie dotyka ciało
tylko ciało zrozumieć jest w stanie
jak noc goni za dniem

ciało jest cieleśnie niemożliwe
stopione z prawdą i spójnością
istnień przeszłych ich krew ma
w sobie lub na sobie tylko myśli
uchodzą bezpotomnie

ciało jest a dusza gdzieś błądzi
i nadaje mu wyraz

od ciała

autor

ithilina

Napisany: 2007-03-06 Dodano: 2008-02-22 11:19:23

Ten wiersz przeczytano 424 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie