Ciało

Och ciało!
A co by się stało,
Gdybyśmy wzięli się za ręce
I ulecieli ponad przestrzeń wspaniałą??
Gdyby nasze lica odwróciły się do siebie
I przyznały do bytu w iluzji
Czy w tym stanie wszystkie moje ciała
Dokonały by magicznej, wielkiej fuzji?
I czy czekać muszę jeszcze długie lata
Aby fuzja nastąpiła w moim życiu?
Dusza moja jeszcze stąd nie uleciała
oczekuje na działanie me w ukryciu.
Ciągle budzę ją i wołam, ciągle pragnę.
Jednak ona spokojniutko sobie drzemie.
Może ona siedząc sobie tam cichutko,
Czeka właśnie na największe me marzenie?
Tylko, co marzeniem wielkim być powinno?
Czy myśl wielka, która światów stos omija,
I na powitanie leci prosto wielkiej duszy
By ta dusza me marzenie uwieczniła?
Sama nie wiem i rozpoznać to nie łatwo,
Ciągle miotam się wewnętrznie i wojuję,
Chyba dzisiaj uspokoję swoje myśli,
Sama siebie w sposób ziemski wypróbuję.
A ta próba może próbą być ostatnią,
Którą byt mój na tej ziemi dookreślę,
Jeśli przejdę, będę ojcem oraz matką.
Jak nie przejdę, ciało moje znów odeślę.
Jednak proszę abym wsparcie z góry miała.
Abym czuła je na plecach dnia każdego.
Żeby siła owładnęła mnie wspaniała
By dokonać w sile cudu wewnętrznego.
To marzenie mego życia zawsze było
Aby siła zawitała w moim sercu
Aby ono piewcą światła tu się stało
I na ślubnym zawitało z nim kobiercu.
Niech ten związek oprzytomnia wszystkich ludzi!
Niech wyciąga ich z iluzji dnia każdego!
Niechaj związek, który w sercu mym się zbudził
Będzie siewcą przebudzenia duchowego.

autor

muluc607

Napisany: 2015-08-27 Dodano: 2015-09-06 10:14:19

Ten wiersz przeczytano 941 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie