Ciemne stąpanie
Banalnym daniem żywimy świat
Znaczymy życie spełnieniem marzeń
Kim zaś jesteśmy z biegiem lat
Dostarczmy zatem korzystnych wrażeń
Pokaz ambicji przewraca świat
Każda idylla czy mocą naszą
Jad i beztroska przebiegiem lat
Niszczy nasz obraz i myśli straszą
Kontakt duchowy lub jego brak
Daje wykładnię patrzenia w przyszłość
Czynię co czuję żyję na wspak
Odwracam głowę mam tego dość
Pogarda życia wzmacnia egoizm
Targani cynizmem wkraczam w ciemność
Posmak ciemności przybywa blizn
Częstym odruchem jest nasza złość
Tak irracjonalizm buntem na wszystko
Ginie ta bliskość ciepło i Miłość
Dusza wygasła ciemne zamczysko
Droga donikąd życia zawiłość
Komentarze (2)
Dobry przekaz wiersza.
Pozdrawiam serdecznie
Trudny jest teraz czas to i wiersz to odzwierciedla...
Pozdrawiam serdecznie...