Ciemność

zamalowałam lustro rzeczywistości
farbami co światła nie przepuszczają
zasłonią siłę jasności w ciemnościach
polegną skrzydła aniołów
zagłuszy nieprzejrzystością szloch
co drzwi do serc zamykał
zasmuci się świat
wśród jesiennych wieczorów
zaleje deszczem łez
nim dobre słowa
parasol nad nim rozłożą
zapadnie się w sobie szczęście
ukołysane do snów o niczym
pewnej chwili otworzysz swe oczy
rozpryśnie się lustro czarem okryte
rozbłyśnie gwiazda tysiącem płomieni
odnajdę w ciemności promyczek nadziei

autor

Ulla

Napisany: 2009-11-06 Dodano: 2009-11-06 22:18:34

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie