Cisza

Przed chwilą przeczytałem wiersz Niezgodnej, Teraz
Twój. Uwielbiam te wszystkie odgłosy ciszy.

no cóż Bóg milczy a my idziemy do nieba ...

Marcepani .. milczeniu Boga jest więcej niż tyradzie
słów ludzi ... tak daleko im od tego co myślą ... lub
też nie myślą ... a zatem „ między ciszą a ciszą „
półśnie odnajdziesz sens ..pozdrawiam

Piękna refleksyjny wiersz na dobranoc. Są rzeczy,
które trzeba zrobić, i robi się je, ale nigdy o nich
nie mówi. Brak codziennego kontaktu z Bogiem na
modlitwie staje się głównym powodem wszystkich
życiowych dramatów, nieszczęść i tragedii ludzkich.
Pozdrawiam serdecznie:)

Podoba mi się takie ujęcie.
Pozdrawiam :)

... a każdy to milczenie
słyszy inaczej.

Pięknie.

Dla mnie - to nasza codiennośc przed snem - zasypianie
samo. najpierw modlitwa, jej proba 0 odchodzenie w
nieby świadomości. Trudno byloby to inaczej uchwycić -
to przychodzenie pozaświadomości z powracającymi
chwilami jawy. Tak to widzę. Bardzo trudny poetycko
temat, ale - udźwignięty. Brawo.
Pozdrawiam Marce:)

Kolebką ciszy jest kościół, albo...biblioteka. Warto
było wsłuchać się w wiersz.
Pozdrawiam :)

W takiej ciszy rozmowa z Bogiem jest wyjątkowa.
Pozdrawiam.

Jak łączenie się z Bogiem poprzez modlitwę, a każda
taka modlitwa jest/może być (nieuświadomioną)
medytacją.
Pieknie, przepięknie, Marce.

Cały wiersz piękny, a "słychać milczenie" to wyjątkowo
udana metafora.
Miłego wieczoru Marcepani.

Warto znaleźć chwilę na takie wyciszenie...by zachować
wewnętrzną równowagę...

Jak zawsze wzruszasz marcepani :)

Dobranoc, miłych snów :)

Przepiękna końcówka...

Piękne porównanie ciszy do światyni w której słychać
milczenia Boga... Brawo marcepani, pozdrawiam