Cisza i niepokój
cisza i niepokój
uderzenie i ulga
z której rodzi się
cisza i niepokój
czasami długa cisza
przerażająca
gdy serce zaczyna się wahać
uderzenie i ulga
cisza i niepokój
szeroko otwarte drzwi
nie zamykam
przychodzą następni
rodzina bliscy znajomi
jak nigdy wszyscy
z rękami pełnymi ramion
na podłodze w salonie
dzieci układają
z jego klocków domki
nie mam gdzie odkładać
płaszczy szalików czapek
przed domem
kobiety wspominające
"tak tak Adaś miał problemy z sercem,
pogrzeb jutro o szesnastej"
później już tylko żal i cisza
autor
raskolnikowski
Dodano: 2022-09-27 16:12:00
Ten wiersz przeczytano 609 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
i z takich chwil też składa się życie.
Epitafium dojmujące, prawdziwe.
Kondolencje Bracie.
smutny szacun i głos