Ciszę polubić...
a jednak...
Uczyłaś mnie żyć, uczyłaś śnić,
Wybierać drogi nieokiełznane.
Kazałaś kark, jak struny nić
Napinać w ton kryształem muskany.
I jak ten jęk powietrza, gdy
Próbuje dźwięk w przestrzeni pogubić,
I ta ostatnia lekcja gry...
Ciszę poczuć... polubić.
... nie zdążyłam.
autor
parole
Dodano: 2006-12-26 14:22:20
Ten wiersz przeczytano 441 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.