CNOTA SKARB WIECZNY
Cnota skarb wieczny, cnota klejnot
drogi;
Tegoć nie wydrze nieprzyjaciel srogi,
Nie spali ogień, nie zabierze woda,
Nad wszystkim inszym panuje przygoda.
Ale to grunt wesela prawego,
Kiedy człowiek sumnienia całego
Ani czuje w sercu żadnej wady,
Przecz by się miał wstydać swojej rady.
autor
mysza22
Dodano: 2005-01-17 17:47:21
Ten wiersz przeczytano 1285 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Zarówno pierwsza jak i druga zwrotka to czysty
plagiat.
Gratuluję pomysłowości. :/
Druga zwrotka jest plagiatem. Jeśli pierwsza również
(czego nie jestem pewna) to powinnaś jak najszybciej
usunąć ten wiersz. Jeśli o niego chodzi, jest piękny,
bo to dzieło Kochanowskiego.