I co dalej?
Zapomnieć niby jest tak łatwo,
przyszłość w kłębiastych obłokach
schować.
Wygasić płomień wspomnień rudych,
Świat sobie od nowa namalować.
Albo rozdeptać wspomnień cienie-
z pamięci żarem żelaza wypalić.
Do serca garść pytań załadować,
cząsteczkę swoich uczuć ocalić.
Wystarczy czasem ból swój przetrwać,
skruszonym rzucić się na kolana.
I każdą inną nową miłość-
odrzucić już na zawsze Kochana...
autor
Stumpy
Dodano: 2016-10-31 19:06:36
Ten wiersz przeczytano 984 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Prawdziwej miłości nigdy się nie zapomina, ona
pozostaje w sercu
na zawsze. Przepiękny, wzruszający wiersz. Pozdrawiam
serdecznie.
To nie takie proste...
Nie zapomnisz, bo jak? a ból pozostanie w sercu, z
czasem można się do niego przyzwyczaić.
Nie wiem, czy tak da się odrzucić ból
Ten ból pozostaje na zawsze
Pozdrawiam Stumpy