co powiesz
śmierć nie wykluczy zapomnienia,
a może jednak, coś przypomni
czy zechcesz wrócić do wspomnienia
i trudne sprawy będziesz drążyć
odrzuć, co było, nie powróci,
a czy na pewno chcesz powrotów
nie musisz przecież znów się smucić,
jeszcze nie jesteś na to gotów
i cóż, że ciągle pragnę chciwie
wyciągam rękę... daj! - rozkażę
nie oddam moich wspomnień tkliwych
negujesz wszystko, o czym marzę
autor
Bella Jagódka
Dodano: 2014-04-05 01:16:13
Ten wiersz przeczytano 2335 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
jak dobrze
Jak dobrze jest wrócić. Jak dobrze znów móc czytać
Twoją poezję. Musiałam założyć nowy profil. Czas
zatarł w pamięci hasło do Jarzębiny, więc pojawiałam
się ja.
Zazdrośnie strzeżesz własnych wspomnień. Mają wartość
bezcenną.
Pozdrawiam Cię serdecznie
Pięknie napisałaś, refleksja smutna lecz godna
podziwu, uwagi...wszystkie wspomnienia dla mnie, to
coś bardzo drogiego, cennego. Trzymam je w mym sercu i
to one pomagają mi żyć. Pozdrawiam serdecznie.
Pięknie spisana refleksja, smutna, ale jak często
prawdziwa. Serdeczne pozdrowienia i życzenia
Świąteczne z dalekiej kanady przesyła Bronislawa.
Podpisuję się ,jak niżej,pozdrawiam
Pierwszy wersem wyraziłaś wszystko, co chciałaś
napisać. Myślę, że śmierć jeszcze bardziej wzmocni
wspomnienia i to jest najgorsze i bardzo bolesne.
Pozdrawiam
Śmierć nie wykluczy zapomnienia.
Takie to trafne i ładne. Wiem coś o tym .
Pozdrawiam cieplutko
Smutna, głęboka refleksja. Pozdrawiam serdecznie
Uosabia odwieczny podział między rozumem a sercem.
Trafia w moją naturę.
Tak, dziękuję:)
to znacznie więcej jak refleksja
zatrzymujesz - pozdrawiam
Pięknie spisana refleksja z nutką smutku.
Bardzo głębokie przemyślenie, pierwsza zwrotka,-
zmusza do refleksji, bardzo, bardzo dla mnie, zresztą
cały wiersz prześwietnym przemyśleniem!
Pozdrawiam Poetkę świetnego przekazu!
Do drugiej strofy tyczy się przysłowie : " Co było, a
nie jest nie piszę się w rejestr". Smutny wiersz, choć
ubrany w refleksję :) Pozdrawiam Basiuniu