Co rok

Znów uciekł mi kolejny rok.
Zbyt szybki, by gonić go i złapać.
Próbuję biec, podwajać krok.
Jak łatwo jest się dziś zasapać.

A "wczoraj" przecież też tak było,
Że rok mi uciekł niespodzianie.
I nic się znowu nie zmieniło...
Czy bieg mój to jest w miejscu stanie?

Czas ciągle mnie po plecach chłoszcze,
Od dnia urodzin wciąż odgania.
A ja się coraz częściej złoszczę,
Czując groteskę przemijania.

Sam wmawiam sobie, że mam czas,
Że jutro, że za rok, a może za godzinę.
Niejeden człowiek tak już zgasł
I może ja "za wcześnie" minę...

W głowie jest tak wiele myśli.
Pomysły biją się z planami.
A jeśli już się nic nie ziści?
Wszystko już za, czy też przed nami?

W ten jeden dzień co roku
Sumienia robię swój rachunek.
Przyszłość ukryta jeszcze w mroku.
A czas? - Jedyny mój ratunek...

autor

Toneron

Napisany: 2011-10-25 Dodano: 2012-02-22 12:26:07

Ten wiersz przeczytano 1115 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Urodziny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie