co znów chciałeś nabroić
Sprowokowany przez Bellę Jagódkę z pełnią sympatii dla jej twórczosci
niczym przestrzeń kosmosu
pełna zda się wodoru
pusta jednak jak balon
co go napompowano
tak w mej głowie choć tłoczno
pustką myśli porosło
rzadko która zapłonie
w supernowej powłoce
tak by fakty ujawnić
metaforą ubarwić
fałsz roztrzaskać w kawałki
złamać siłę watażki
zapisując to wierszem
słowom coś sens odbierze
składnia chwastem zarasta
blask puenta zatraca
czarne dziury w pamięci
chochlik w czasie zakręci
nim dokończysz zapomnisz
co znów chciałeś nabroić
2012-07-04
Komentarze (14)
Ciepły wywołuje uśmiech, z dystansem do siebie, podoba
się. Miło było przeczytać:)
Witaj ojjjjj już dawno nie czytałam Twoich wierszy i z
miłą chęcią przeczytałam ten wiersz, który powstał
dzięki Belli Jagódzce;) Bella dzięki!!!:)
Chociaż jej się udało Ciebie w jakiś sposób
sprowokować do napisania wiersza, wiem, że zdrówko nie
pozwala Ci na częstsze przebywanie tu na beju. I ja
dziękuję Ci za to, że czasami przeczytasz mój wiersz.
Pozdrawiam bardzo serdecznie:)
A może to miłość stary?:)Pozdrawiam+++
Dziury w pamięci to dobra wymówka :)
Witam serdecznie:) Wreszcie, nareszcie doczekałam
się:) Długo kazałeś mi czekać. I aby nie było
chochlikowych psot, zapisuj, ćwicz pamięć i wstawiaj
kolejny wiersz. Zrób sobie, a nade wszystko mnie tą
przyjemność. Do miłego przy następnym Ciebie czytaniu.
I nie pozwól bym znowu czekała tyyyyyyyyyyyyyyle
miesięcy.
dziura w pamieci jak w serze no ciekawe
fajny wiersz "dziury w pamięci "
każdemu to może się zdarzyć:):)(
to, że pamięć roztańczona biega tu i tam
- nie dziw się poeto, przeto - starość sięga bram;
raz otwiera obraz z bajki jak za tamtych lat,
innym razem już bez szwanku - patrzysz, piękny świat
wtedy piszesz ile zdążysz, sonet albo dwa
lub zwyczajną rymowankę taką tra-la-la-la
no a broić zawsze możessz
ile Waćpan chcesz
byle innemu nie szkodzić
o tym sam już wiesz
Czasem tak lepiej...zapomnić :)
Czasami dobrze jest coś zapomnieć, oczywiście jeżeli
chodzi o brojenie bo w innym przypadku bywa różnie:)
Pozdrawiam:)
Chyba każdy poeta czasem czuje coś podobnego, taki los
:)
Z przyjemnoscia przeczytalam Twoj wiersz.Pozdrawiam
serdecznie:)
wtaj,cudowna sprawą jest zapomnienie,ukłony
oj, taka jest dola poety, kiedy pamięc szwankuje ;-)
fajny wiersz :-)