Cogito

patrząc na drugą stronę tafli szkła
widząc twarz już w trzech płaszczyznach
człowieczeństwo zanika jak schorowane dłonie

szczegóły w czarno białych atomach i cząsteczkach
wyłażą spod skóry rozdzierając nicość
rozsypujesz się niczym ziarenka piachu szukając istnienia

nad klifem w bezchmurnym niebie
myśli unosi fala kłębiąc się w samotności na morzu
czerwone słońce jest w nim uduchowionym demonem

kiedy wypatrując wzrokiem horyzontu
umierasz o zmierzchu

***********************************
patrząc na drugą stronę tafli szkła
widząc twarz już w trzech płaszczyznach
człowieczeństwo zanika jak schorowane dłonie

szczegóły w czarno białych atomach i cząsteczkach
wyłażą spod skóry rozdzierając bezbarwność
rozsypujesz się niczym ziarenka piachu szukając chwil

nad klifem w bezchmurnym niebie
myśli unosi fala kłębiąc się na morzu
czerwone słońce jest w nim uduchowionym demonem

kiedy wypatrując wzrokiem horyzontu
umierasz o zmierzchu

autor

wiatr z północy

Napisany: 2017-09-17 Dodano: 2017-09-17 08:17:45

Ten wiersz przeczytano 3499 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Walentynki Okazje Chrzciny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie