Cud milczenia...
gdy już będziesz nie powiem nic...
ukratkiem dotknę twych dłoni,
będę przy tobie tak blisko
by karmić się twym oddechem...
nie powiem nic...
z ust twych spiję słodyczy nektar,
do którego wracałam pamięcią
gdy byłeś daleko...
nie powiem nic...
będę tylko patrzeć
i patrzeć...
wciąż patrzeć...
milcząć z twych ust czytać...
nie pytam o nic,
nie mówisz nic...
niech dokonuje się cud milczenia...
bo wszystko wiemy...
autor
anioleczek2005
Dodano: 2006-09-01 16:42:41
Ten wiersz przeczytano 459 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.