Cuda natury
Wiej szalony wietrze
zerwij z głowy myśli
splątane pajęcze
włosów srebrne nitki.
Rozgoń czarne chmury
co kłębią się jeszcze
spraw cudem natury
by spłynęły z deszczem.
Osusz wraz ze słońcem
popękaną ziemię
oddechem gorącym
ogrzej nas w potrzebie.
marzec 2009 r.
Komentarze (18)
Piękny wiersz... Gratulacje i pozdrowienia :)
wietrzyk wysuszy słonko ogrzeje zawsze warto mieć
nadzieję-ładny wiersz -pozdrawiam wiosennie
Przeczytałem kilkakrotnie z dużą przyjemnością. Chyba
zmienię się w ten gorący wiatr i przylecę.