Cudza własność
od pewnego czasu czuję
jakby ktoś budował we mnie dom
i nim mnie przygniatał
posiadam zatem wnętrze
o którym wcześniej nie wiedziałam
nie potrafię udźwignąć
autor
pirania67
Dodano: 2013-02-19 20:39:17
Ten wiersz przeczytano 1223 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Przytłaczjący, ale dojście do kresu może być
oczyszczające. Pozdrawiam :)
ciężar smutek i zagubienie
nie tylko przegniata ale i zniewala
Czułam to samo przez dwa lata, aż wreszcie otwarłam
swoje "wnętrze" i fora ze dwora...luźniej się zrobiło
i teraz resztę dźwigam bez problemów :) Dobrej nocki
+
Bogate wnętrze:)
Krótko, ale ile w tym treści. Podoba się.
moja Ty jedyna. moim skromnym zdaniem to "cóś" ma swój
początek, środek i zakończenie. nie wiem co tam
jeszcze mam dopisać? masz jakąś propozycję, chętnie
skorzystam:-)
Notarialny zrobić akt
taki wspólny rachunek sumienia
ciężar dźwigać trzeba wspólnie -
co ma dom do powiedzenia?
Pozdrawiam serdecznie
:) wrr... złośliwość sprzętu martwego! Dopisz
Kobietko, dopisz :)
niestety, nic nie wydoje :-)))
to doisz, nie rysuj :P :)
jedyna, trudno, nie dorysuję:-)))
brak mi zakończenia?
soczku, no nie wiem:-). słyszałam jak pewien chłopak
mówił do swojej dziewczyny, że jest P U S T A :-))
Każdy ma swoje wnętrze :)