Cynadra

Jak dobrze, że zechcieliście ubarwić kulminacyjny dzień roku.

Widzę, żeście przybrali barwy Klitajmestry
na suknie zmarnowane dworskie poliestry;
a czy to dla was problem jaki?
Od brzasku za firanką ptaki
śpiewają i trele swe kontynuują
gramofony substytuują
klakierzy wasi, kto ich wynajął?
Ten, co was sobie na własność zajął...
Aha, i tu się kryje słowo-klucz,
opalizujący złowrogi pucz -
na co czekacie,
co tyle zwlekacie?
A zresztą - spowolnijmy, wolniej...
szybciej równa się mylniej.
Dlaczego zrazu macie się buntować
właściwie do zgonu możecie perorować;
a on ma watą uszy zatkane
ego narcyzmem poprzetykane.
I zwad bezliku z żandarmem na koncie
zawsze wszak staje samotnie na froncie.
Nie dziw wcale Agamemnonowi
jak długo w palcach go coś mrowi?
Lecz dziś już wrzesień nastał, chłopaczki
z powrotem do szuwar pierzchły rdzawe kaczki
i gwiezdny patos zabłądził, niemądry
ominął daczę w kształcie cynadry.
Uszło wam płazem, cieszcie się zatem
spotkamy się następnym latem.
Jednakże wówczas - cóż - będzie srożej
kto wie, czy nie dużo gorzej.
Różnicę zrobi każdemu entuzjaście
czy lat macie dwadzieścia... czy raptem dziewiętnaście!

autor

Mary Rose Hamilton.

Napisany: 2008-09-01 Dodano: 2008-09-01 14:04:55

Ten wiersz przeczytano 927 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Urodziny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie