Cynicznie
Jeśli stojąc na skraju przepaści
Ogarnie Cię strach
Zawahasz się-zawołaj
Ja pchnę Cię w plecy
Całą siłą swojego egoizmu
Dlaczego?
Może potrzebuję powodu do śmiechu
Lub po prostu wszystko
Co mówią o dobru w każdym z nas
To zwykłe bajki
Tak,ja też
Kiedyś byłem ufnym dzieckiem
Skazili mnie tacy jak Ty
Lecz nie podali odtrutki-
Tego,że cynizm jest czasem
Jedyną drogą uniknięcia obłędu
Musiałem nauczyć się sam
autor
Kajot
Dodano: 2007-07-12 18:17:24
Ten wiersz przeczytano 501 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Tak, w dużej mierze, jak nie w większej jego części
kształtuje nas życie. A ono potrafi być okrutne,
perfidne, cyniczne. Często pozostawia na nas swoje
piętno - nieufność, izolację,hipokryzję, cynizm.
Smutne to, lecz prawdziwe.
Gorzkie słowa ale prawdziwe.Impuls oddany kiedyś w
kierunku człowieka zmienia jego mentalność czasem na
całe życie do momentu gdy zjawi sie dobro
bezinteresowne wtedy następuje zwrot ta droga jest
dłuższa ale zawsze trzeba czekać i szukać samemu
odtrutki aby trwać w harmonii.Dobre słowo ma moc
wielką .Bardzo dobry wiersz odkrywa strach i
znieczulenie na innych Wiersz kontrowersja
każdy człowiek rodzi się z zalążkiem dobra i zła. W
zależności od ...życia, pielęgnuje to pierwsze lub
drugie. Nie ma na świecie ludzi tylko złych i tylko
dobrych. To mieszanka emocji i machina skomplikowanych
ego. Cynicy mają w sobie dar skupiania uwagi, to osoby
nieprzypadkowe, których życie zmusza do takich a nie
innych reakcji...Intrygujące...Miło mi było poznać
Twoje literki, nadszedł juz mój czas...powodzenia
życzę!;)