czapka niewidka od Milarepy

przestajemy bronić dostępu do ognia
w kolebkach sennych kryjąc się przed światem
na śmierć zagłaszczemy wszystkie wrogie bestie
przechodniom rozdamy pamiątki z wakacji

czy zostaniemy wtedy niewinni i młodzi,
a zło upadnie od ciosów naszych serc?
z trzeciego oka zniknie katarakta
legion świetlików rozbłyśnie w ciemnościach

na skroniach otulina z eterycznej włóczki
pozwala nam umknąć halabardnikom
udajmy się zatem do naszych schronów
usiądźmy swobodnie w pozycji stokrotki
rano połamani skoczymy z dachu świata
a we własnych grobach pochowamy
naszych nieprzyjaciół

do wspólnej mantry zaprosimy wrony
postawimy bezmyślnik
w arkuszu Wielkiego Kronikarza

autor

Bielan

Dodano: 2008-11-06 10:09:26

Ten wiersz przeczytano 767 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie