czarnowłosy i smutnooka

miejsce: plac zabaw
on: czarnowłosy, przestraszony
ona: długowłosa, smutnooka
czas: sierpień 2005

siedzieli blisko siebie ich oczy rozmawiały ze sobą intensywnie
zapach myśli
oddawał więcej niż powinien

ona wypuściła ze swych ciemnych oczu łzę

on ją przytulił

w końcu powiedział

- Wiesz my zawsze będziemy razem... zobaczysz my przetrwamy

ona mu uwierzyła

widziała że to więcej niż miłość fizyczna
to była najczystsza przyjaźń

oni nie potrzebowali słów
ich dotyk mówił sam za siebie


wrzesień 2005- listopad 2006


oni chodzili razem na imprezy
dzwonili
spotykali się
spacerowali rozmawiali ale ona czuła
że jego oczy mają
inny kształt

grudzień 2006

ciemny zimowy wieczór
ona przychodzi na przystanek
widzi jego

on przesiąknięty winem i papierosami
ona podchodzi
on zaczyna krzyczeć
w ogóle jej nie poznaje

nadjeżdża autobus
on wsiada
ona
idzie do parku
płacze

kilka dni później

ona próbuje dzwonić
on nie odbiera
ona idzie do niego do domu
nikogo nie zastaje

styczeń 2007

koncert

ich wspólni przyjaciele
on przechodzi obojętnie jak duch

ona widzi oczy

jego oczy

oczy smutku
oczy wypłukane z życia
oczu narkomana
alkoholika


* * *

popłynął
w przeciwną stronę niż zamierzał

niszczy ich
niszczy dom
niszczy muzykę
niszczy siebie

ma rację chore są myśli
upośledzone słowa
wyimaginowane sytuacje życia

brudny
idiotycznie ułożony
okrutny

dziwny świat

życie usłane złudą
pustka uczuć

lecz

kiedyś też było tak

ale

on
wierzył w siebie
teraz ona wierzy w niego

...

nie pozwoli by dno zabrało jego dusze

autor

Samira000

Dodano: 2007-01-31 11:32:39

Ten wiersz przeczytano 403 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie