CZAS...

Zamknęłam oczy,
zatrzymać czas chciałeś,
pospiesznie zbliżający rozstanie.

Uchwycić moment,
jak na fotografii z przed lat -
dwie uśmiechnięte twarze.

Ale czas nie dał się schwytać!
Upłynął, rozłączył, pożegnał.

I tylko jedną mam dziś prośbę do niego -
skoro wtedy nie pozwolił się zatrzymać,
niech teraz biegnie,
JAK NAJSZYBCIEJ,
aż do kolejnego z Tobą spotkania.

A wtedy, kto wie,
może da się przekonać.

Pytałeś, czy potrafię.... Zatrzymam go DLA NAS:)))

autor

loken

Dodano: 2007-06-14 15:34:13

Ten wiersz przeczytano 782 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie