CZAS
Czasu oszukać nie sposób nikomu
Daremny trud,rady szukać komu
Wszystko wokół się starzeje
Tak i człowiek z czasem kruszeje
Na nic zabiegi,co ciało kaleczą
Nawet pieniądze tego nie uleczą
Cera gładka,puściło co spuchło
Lecz zwierciadło co ranek,widzi truchło"
Ciało i dusza przez to zniewolone
Nie wystarczy ogarek,ale świece
rozpalone
Od wieków kto żyw,przed tym truchleje
Ale też wielu tą wiedzą nie mądrzeje
Tak świat ten jest stworzony
Równą miarą każdy mierzony
Biedak czy bogacz,w tym niechroniony
Choćby skarbiec mieć pełen złota
A wzrokiem nie sięgać swych włości płota
I tak kupić czasu trud próżny
Czy też oszukać,czerpiąc z jałmużny
Kto urodzony i tak zemrzeć musi
Nawet ten co mamoną,latami czas kusi
Bogacz czy żebrak,król czy sługa
Dla czasu to jedna każdemu zasługa
O wygląd dbać ciała,duszy posługa
Jednej krótsza,zaś innej długa
Jak dusza czysta,ciało promienieje
Przy zepsutej,to drugie marnieje
Czas pomyśleć,i zapędy hamować
Ciałem czy duszą,wpierw się zajmować?
Dusza na zawsze ponoć istnieje
Po ciałach zaś rosną, kurhanów aleje.
PieGoo
Komentarze (1)
Bardzo fajna refleksja