A czas jak rzeka...
a czas jak rzeka po burzy
wciąż pędzi nie wiedzieć czemu
nie zwolni nawet na chwilę
i nie da odpocząć sercu
zabiera wiosnę i lato
jesienne chmury sprowadza
na twarzy smutek maluje
i mgły na trawie rozkłada
i znów minęły tygodnie
w tęsknocie i oddaleniu
lecz z babim latem przylecisz
na skrzydłach złotej jesieni
rzęsiste łzy z nieba lecą
ziemia od deszczu już syta
gdzieś tam w kąciku ogrodu
róża dla ciebie rozkwita
pragnie pocieszyć twe serce
zatrzymać zapach lata
lecz czas jak rzeka rwąca
strumieniem nas przygniata
Komentarze (10)
czas nie oszczędza nikogo, każdego dopad bez wyjątku
no i pozostawia nieubłagane ślady!!
Pozdrawiam Zosieńko :))
piękno pór roku i magia miłości - urzekasz...
Jak powiedziała Magdalena Samozwaniec, wielu ludzi ma
problem z czasem, czas nie ma z nami problemu.
Pozdrawiam ślicznie
"Żyje się tylko raz, jeśli właściwie to raz
wystarczy! Pozdrawiam!
Zatrzymać zapach lata i czas co jak rzeka płynie a
miłość rozkwita jak róża i czeka i kocha i pragnie...
Bardzo ładny wiersz.Najmilsze pozdrowienia:)
Przypomniała mi się piosenka Niemena ,,Czas jak
rzeka,,. Nawet nie zdajemy sobie sprawy, jak czas nas
postarza. Byle młodość kwitła w sercu!
Tego Ci życzę+++
wiersz mi się podoba, dobrze się czyta, ładny rytm,
tylko się nie zgadzam, że ten upływ czasu to samo zło,
wszystko ma plusy i minusy :-)
panta rhei - i nie ma zmiłuj się.
witam:)
czas jak rzeka płynie dopiero była wiosna a już pomału
jesień zawita
a my co raz młodsze
co Nam tam ten upływajacy czas..
pozdrawiam cieplutko:)
już wiem...to Twoja wina...ten świat....te
deszcze...ta zbliżająca się jesień - tak namiętnie o
tym piszesz.....no,no..TY, Ty !!! - dociekniesz
wszystkiego...