Czas szybko płynie
Czas szybko płynie,
szybciej niż może.
Nim całkiem zginie,
kto mu pomoże.
Kto rękę poda,
kiedy biedaczek,
wchodząc po schodach,
cicho zapłacze.
Kto go podniesie,
kiedy niemrawo,
w wysokim lesie,
zderzy się z trawą.
Kto go otuli,
cieplutkim pledem,
jak się rozczuli,
niosąc swą biedę.
Kto go przygarnie,
w pielesze swoje,
kiedy z nim marnie,
bo kończy boje.
Kto go pocieszy,
w nadmiernym pędzie,
po co się śpieszy,
wolniej nie będzie.
Czas szybko płynie,
szybciej niż może.
Nim całkiem zginie,
kto mu pomoże…
6/04/2023r
Komentarze (3)
Refleksja w wierszu zatrzymała.
Zgrabnie napisana życiowa refleksja.
Pozdrawiam serdecznie.
sami budujemy swój świat