Czasów osaczenia i bezbronności

"Czasów osaczenia i bezbronności".
18.04.2022r. Poniedziałek Wielkanocny 10:27:00

Czasów osaczenia i bezbronności
Nie dawaj nam Panie.

Prosimy o to w ufnej modlitwie.

Czy masowe mordy są konieczne?

Nie możemy mieć twarzy jak głaz,
Musimy własny grzech
I jego ciężar dźwigać na własną Golgotę.

Są sakramenty niechciane,
A może z wygody niezauważane,
Niedoceniane?

Współczesna apokalipsa trwa!

Czasów osaczenia i bezbronności
Mamy dość.
Ze wschodu,
Jak i o dziwo także z pewnych kręgów zachodu.

Złość,
Zaciśnięte pięści,
A czy da się tak dłużej?
Tak w nieskończoność!

Miłość do końca,
A pod Krzyżem Pańskim najlepiej.

Kochajmy i służmy we wszystkim,
I spoglądajmy także na siebie
Jak i w samych siebie.

Język Ukraiński słychać wokół,
Stał się bliski.

Czy w chwili pierwszego ataku
Staliśmy się mocarstwem?

Podróże,
W cieniach wojny.

Na własne oczy zobaczyć
To, czego nie chce się oglądać,
To, czego nikt o zdrowych zmysłach nie chciał by było!

Czasów osaczenia i bezbronności
I presji w tym wszystkim
Stanowczo za dużo.


Neutralność
Taka nieżyczliwa,
A wojna toczy się także w kosmosie.

Za niedługo zaczną spadać wehikuła*!


*Zamierzone przez autora.

W świątecznej refleksji,

autor

AMOR1988

Napisany: 2022-04-18 Dodano: 2022-04-18 10:38:35

Ten wiersz przeczytano 347 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie