Cząstka

Nie wiedząc co dla nich ważne,
Mając jedynie własną wyobraźnię,
Błądząc nawzajem pomiędzy swoimi drogami,
Nie mogą pogodzić się z najgorszymi myślami.

Bo to świat rządzi ich prawami,
To świat ocenia ich codziennie,
Zawsze świat, tylko świat – niezmiennie.
Lecz chwyta tylko niepoprawne doznania,
Złe uczynki, myśli wyznania,
Nie zauważając ile jest dobra
W każdym z nich – bo patrząc z osobna
W każdym jest choć mała cząstka Miłości,
Prawości, Wierności, Szczerości, Godności.

Ale jak świat pamiętać ma o ich pozytywach
Gdy w ich głowach dobroć całkowicie się rozmywa,
Miłość staje się Nienawiścią,
Prawość brakiem Honoru,
Wierność Zdradą,
Szczerość Kłamstwem,
Godność Pożałowaniem,

A dobre zdanie zamienia się w złe mniemanie,
Zły pogląd, niezrozumienie, pomyłkę -
Bo Ludzie nie pojmują świata zależnego od nich samych,
Tak pięknych,mądrych, lecz skazanych.

autor

Claudiia

Napisany: 2011-04-06 Dodano: 2011-04-06 16:07:59

Ten wiersz przeczytano 722 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie