Czekam

szarość i godziny oczekiwania
gorsze niż sen spędzony
wesołym głosem spikera
w porannej audycji
co dzień

chwile te zastępuję
dziewczynami, ciszą, alkoholem
ciężką pracą
i tymczasowym poczuciem rzeczywistości
(bo bagaż dźwigam przeszłości)

czasem pusty dźwięk szczęścia
ogłuszy i zapominam
częściej jednak bębenek nie daje żyć
i wtedy deszcz i szyba
i beznadzieja

szukam Tego
który sprawi, że zapomnę
pozwoli żyć jutrzenką
i blaskiem swej mocy
otworzy otchłań trzech cnót

autor

Jan Gomber

Dodano: 2007-05-28 00:07:13

Ten wiersz przeczytano 514 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie