Czekam na drugą szansę
Zapomniałem zakręcić czas
Zapomniałem o wszystkim tym, co
przeżyłem
Zapomniałem swojego Ja
Zapomniałem rozpocząć nowe życie w nowym
świecie
Wołałem żebyś zrobił to za mnie
Prosiłem, błagałem, krzyczałem
Straciłem swoją szansę, daną raz na milion
lat
Tylko dlatego, że zapomniałem
Dalej świeci to samo słońce, pada ten sam
deszcz
Żyję w tym samym domu, miejscu, świecie
Widzę codziennie te same twarze
Słyszę te same głosy
Głębiny mego życia stają się coraz
większe
Zastanawiam się, stojąc nad nimi, czy w nie
skoczyć?
Czy to coś da? Czy coś zmieni?
Poczekam następne milion lat.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.