czekam na miłość

Oj tak miłość daje wiatr w żagle, to prawda, ładnie o
tym piszesz.
Pozdrawiam Andrzejku:)

Miłość uskrzydla... I jestem teraz i byłam przedtem
zauważ :)) pozdrawiam z uśmiechem :D

Pięknie z miłością można góry przenosić...tylko gdzie
ją odkryć tą prawdziwą, jedyną... Pozdrawiam

Ładne to oczekiwanie... i piosenka też:)

Masz rację. Miłość niejedno zmienia. Pozdrawiam
Andrzeju.

widze Andrzeju,ze nie jestem osamotniona w tym
czekaniu na to wielkie szczescie i zycze TOBIE
spelnienia .pozdrawiam bardzo mocno z dalekiego
Teksasu,gdzie zagoscila juz wiosna !!!

ona przyjdzie niespodziewanie,,,pozdrawiam :)

Najbardziej mnie ujął fragment o marzeniach pokrytych
kurzem. podoba mi się ten wiersz. punkt i miłego dnia
Andrzeju.

lodowa ściana między nim a ją

zatem życzę wiatru w żaglach

najlepiej jak jest motywacja, z nadzieją,
pięknie,pozdrawiam

Dziękuję miłym gościom za wizytę i życzę dobrej nocy:)
pozdrawiam

Mimo że nie widzisz przyszłości to nie zamykasz serca
na to, aby miłość u Ciebie zagościła?
Andrzeju, romantycznie i z dużą nutką nadziei kończy
się ten wiersz cyt.
wówczas złapię wiatr w żagle

Niech ten wiatr powieje i popłyń na bezkresy ocean
namiętności;)

Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem:)

warto tak czekać

Czasem wydaje mi się, że miłość nie istnieje, a my
ludzie tylko sobie ją wymyśliliśmy na potrzebę
określenia stanów emocjonalnych, jakimi są namiętności
i zmysłowość. Może nie wszyscy są zdolni ją odczuwać w
ten sam sposób, mając wobec niej wysokie wymagania,
jak nasze poprzeczki życiowe, których nie sposób jest
przeskoczyć. Karmiąc się jedynie nadzieją i ową
gotowością do niej nie sprawimy, aby stała się faktem.
Czy trzeba zatem czegoś szczególnego, co ją przywoła
ku naszym spełnieniom, a co pozwoli nam uwierzyć w jej
moc sprawczą, aby możliwe było wziąć przysłowiowy
wiatr w żagle?

Pozdrawiam pięknie ... ;-)