O zachodzie.

piekny wiersz, dobre rymy, romantyczny klimat, pobudza
wyobraznie... zmysly rozpalone sluchaja twojej
opowiesci... brawo kochana!

Marzenia sobą roztańczone...
Czas Wasz wstrzymają...
Gdzie oczy w oczach zatopione....
Gdzie dłonie dłoni już nie szukają

Wiersz jak spokojny wieczór łagodny i jak tiul lekki.
W sam raz na szary deszczowy dzień...

Nadzieja na powrót Miłości? To cudownie!

Uskrzydlone marzenia o zachodzie słońca ...przeięknie
igrają nad horyzontem uczuć.

popatrz wpada słońce do morza
zanurza w zmarszczonej toni
zatrzymaj ten czas cudowny
a serce me dogonisz !!
..........
piękne wieczorowe rozważanie nad morzem, że można by
inaczej ...

Przepiękny Twój zachód. Pomyślność niech niesie z
uściskami ode mnie :)

Kiedy doświadcza się tego cudu,
gdy dzień się brata z nocą w zachodzie,
a słońce miękko przekracza linię
i miodem głaszcze smugi na wodzie...

wtedy nam myśli dostają skrzydeł
i się unoszą nad horyzontem,
pełne rozważań, pytań losu,
co będzie kiedy..., co było przedtem...

A wszystko lekkie, okryte mgiełką
ciepłej nadziei, rozkwitu zdarzeń
i przybliżenie rzeczywistości
do tych wyśnionych gorących marzeń.

Forma bardzo swobodna, ale czyta sie nienajgorzej,
mozna bylo sobie darowac rymy. Kilka ladnych obrazow.
Nie podoba mi sie slowo "mieciutkim", jak dla mnie
troche z wierszy dla dzieci. Ale moze sie myle.

Jak dobrze odkrywać we dwoje wszystkie prawdy- do tego
właśnie tęskni serce!

Miłość uskrzydla, więc nic dziwnego, że i wiersz buja
w chmurach. Podoba mi sie ten rozmarzony klimat :)