Czekanie
Czekam na ciebie stojąc w przedsionku
gorące me serce pierś mi rozrywa
w mych myślach kreślę Twój obraz
Czekam
dookoła jest cisza i mrok
Jak ryba wody powietrze wiatru
a chmury deszczu
tak ja Ciebie potrzebuję
byś to serce wyrwał z mej piersi
a ciało zaklął w korowód istnienia
i poniósł na łono cudnych manowców
by więcej już nie straszyło
autor
Osóbka
Dodano: 2005-02-14 19:51:45
Ten wiersz przeczytano 451 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.