W czerni nie do twarzy

Za Szanowną Przedmówczynią - smutaśne piękności...

Pozdrawiam ciepło, Elu :)

Smuteczku narobiłaś, ale u ciebie nawet smutek piękny.

Ja tam widzę wiele gwiazd, a drzwi zamykam wówczas
kiedy mam na to ochotę, w miejscach publicznych drzwi
są otwarte dla wszystkich, czy się to komuś podoba,
czy też nie.
Dobrego wieczoru życzę Elu.

PS A teraz się podwoiłam.
Czary to jakoweś, albo moja techniczna umiejętność
posługiwania się kompem.
Uśmiech.

to chwila. Każdy smutek przemija, tak jak po nocy
nastaje dzień.

Witaj kolejny raz,

byłam skomentowałam i zagłosowalam, apotem
zniknęłam...

Przyczyna tego wiersza jak widać nikomu nie znana, a
na czarno zapisana...

Będzie co ma być, a tymczasem trzeba życ.

Pozdrawiam /+/.

Witaj,

link, mimo tragicznego brzmienia daje nadzieję na
początek czegoś nowego.
Być może lepszego - trwalszego.

Powodzenia niezależnie od tego czym są te wersy;
nastrojem czy impulsem dla wzruszenia czytających.

Pozdrawiam /+/.

Oj, a co tak smutno u Ciebie, Mgiełko...? Nie smutaj
mi, nie smutaj, no już...
Dobre myśli posyłam i moc serdeczności, Elu!

Czasami trzeba zamknąć drzwi, aby można było otworzyć
drugie :)
Pozdrawiam Elu :)

Co tak smutno dziś u Ciebie?
Niebiańskie strofy pokryły się śniedzią. Jeśli
zamierzałaś taki wiersz napisać, to udało się, a jeśli
to wynik chwili - to bardzo współczuję.

Bardzo smutny wiersz wypełniony beznadzieją. Jak
zamknięte drzwi, to trzeba otworzyć okno na nowe
działanie, na pomoc życzliwych ludzi. Ślę moc pogody
ducha:)

Nigdzie się nie spiesz!!
Zdążysz!
Głos i szacun dla Ciebie!!!