Czerwiec zakwitł bielą część ósma

Był piękny, ciepły i łagodny dzień czerwcowy, z błękitnym niebem, ledwie zapowiedzą obłoków na horyzoncie.
Lekki wietrzyk szeleścił w gałęziach jaśminu, który właśnie rozkwitł
bielą nasycając powietrze swoim aromatem.

Kwiatowy obrus koniczyny widać było z daleka. W jej pachnących kulkach huczały senne trzmiele, wraz z wiatrem ubranym w tiulowe sukienki.
Podmuch wiatru przyniósł ze sobą zapach lata. Ziemia kołysała zieleń cichutko grając w zbożowych kłosach.

Kwitła gryka jak śnieg biała, dorodna i ładna, oblegana przez pracowite pszczoły, obsypując obficie żółtawym pyłkiem wszystko wokół.
Uwielbiała ten miesiąc pełen barw, głosu
ptaków, jakby rozkwitu wszystkiego co
oferuje przyroda.

Dużo wtedy oboje chodzili w miejsca,
które zapewniały im intymność i poczucie
bezpieczeństwa. Często szli ścieżką
wzdłuż rzeki, płosząc kaczki, które
protestowały gniewnie. Szumiała woda,
czasami zanurzali w niej nogi, patrząc
jak rzeka snuje się leniwie, obmywa
kamienie, jak zawsze, od zarania dziejów.

Słyszeli monotonny szum ważek,
przelatujących nad wodą, niczym plamy
kwiatów. Co jakiś czas muskały jej
powierzchnię, bez śladu, bez plusku.
Czuli wokół siebie trawy, kwiaty i
drzewa, Ziemię poruszającą się i
pomrukującą jak oni, gdy leżeli na
zielonym dywanie, jakby spoczywali na
plecach ogromnej, niespokojnej,
oddychającej bestii.


Umieli cieszyć się letnią nocą, gęstym
wonnym powietrzem, ciemniejącym na
liliowo niebie. Napawali się gwiazdami
rozsypanymi na stole bankietowym nieba.
Nie raz wpatrzeni w piękno nieboskłonu,
zatracali się w sobie. Ich świat
eksplodował, byli jakby w innej galaktyce,
gdzie odnajdywali siebie.

Cdn.
Tessa50

Najwyraźniej na niebie jest wiele gwiazd,
które wytyczają kursy ludzkich wędrówek
Autor nieznany


https://www.youtube.com/watch?v=M1QJ-tulmDA

autor

Tessa50

Napisany: 2023-06-07 Dodano: 2023-07-07 20:06:49

Ten wiersz przeczytano 1063 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie